Na het overlijden van vader blijkt pas goed, wat hij allemaal deed. En hoe hij alles regelde en hoe hij voor moeder zorgde. ’t Was nauwelijks opgevallen hoe ver haar dementie al gevorderd was. Maar nu hij is weggevallen, wat nu? De twee zonen krijgen ineens veel zorgen erbij. Maar deze dagen eerst de uitvaart regelen, wat wil moeder? Hoe betrekken we haar er goed bij?
Vader woont al jaren in een zorginstelling een dorp verderop, inmiddels op een gesloten afdeling. Hij herkent sporadisch moeder nog en zijn zoon, maar meestal is er weinig herkenning, weinig reactie. Moeder overlijdt na een kort ziekbed, het is vader niet verteld dat zij ziek is geworden, het ging zo snel allemaal. Maar kan hij dan afscheid van haar nemen, hoe vertellen we hem dat zij dood is? Kan hij mee naar het afscheid, hoe zal dat gaan?
Vragen die in ons werk vaker aan de orde komen. Het aantal mensen met dementie neemt snel toe en vaak wonen zij steeds langer thuis. Soms betreft ’t een broer of zus, maar meestal de partner van de overledene. In tegenstelling tot mijn collega Ria die zowel een tante als haar vader met dementie in huis heeft genomen voor langere tijd, heb ik er in de privésfeer nog niet mee te maken gehad. Wel heb ik meerdere boeken gelezen over mensen met dementie en over dementie op jonge leeftijd.
De training Dementievriendelijke uitvaartzorg (DeMensTrainingen voor de Uitvaartbranche) is een uitkomst voor mij gebleken. Ik heb nog meer geleerd over de meest voorkomende vormen van de ziekte en wat mijn rol als uitvaartverzorger kan zijn bij het betrekken van de mens met dementie bij afscheid van een overledene. Natuurlijk in nauw overleg met de familie en eventueel betrokken mantelzorgers.
Het betreft altijd maatwerk, dementievriendelijke uitvaartzorg. Dit sluit volledig aan bij waar wij voor staan, onze werkwijze: uitvaartzorg vanuit ons hart.
Wilma van der Vliet
